Een 2-tal maanden geleden kreeg ik een berichtje: "we organiseren een retreat en ik dacht aan jou. Zin om mee te gaan?” Dat berichtje kwam van An Hooghe, leading lady van de community Verbinding in Verlies. Thema van de retreat: “goesting in leiderschap".
Nu dacht ik meteen: “Ik weet niet of ik een leider ben en of ik daar überhaupt goesting in heb”. Maar bon, als An denkt dat het voor mij is, dan doe ik dat en ik voelde ergens ook wel dat dit op het juiste moment kwam.
En voila, ik ging dus mee. Met een beetje angst en een knoop in de maag. Want je weet dat je uit je comfortzone zal worden getrokken. Ik hoor het me nog zeggen tegen een vriendin: “Waarom doe ik dit toch?”.
Wel, ik weet waarom.
Omdat die comfortzone oprekken zo ontzettend boeiend is. Omdat ik teruggekomen ben met bevestiging en een droom die richting geeft. Omdat ik 7 ontzettend fijne mede-retreaters ontmoette. Stuk voor stuk warme en interessante mensen. Elk met een heel verschillende achtergrond, elk met een mooie droom. Omdat we begeleid werden door 3 fantastische mensen: An Hooghe, Jeroen Huys en Jan Royackers. Ze hadden een mooi programma uitgedacht, loodsten ons er zacht doorheen en waren de beste leiders die ik me kon wensen. Omdat we er verwend werden ook, met het lekkerste eten gemaakt door 3 jonge meiden en met een prachtig kader in Pepinster.
Omdat het 3 zalige dagen waren. Van die dagen die je niet zo heel vaak meemaakt. Even losgesneden zijn van de dagelijkse realiteit. Niet moeten nadenken over wat je gaat eten en wanneer en of er nog brood is en of de was al opgeplooid is en oh ja je moet nog een afspraak maken bij de dokter voor je dochter en de zoon moet naar de tandarts en wanneer doe ik al mijn werk? Tijd hebben om te babbelen, om te luisteren, om gewoon even in het zonnetje in het gras in de verte te staren en ondertussen te voelen dat je droom vorm krijgt. Geïnspireerd worden door andere invalshoeken, door lastige vragen, door creativiteit. Terugkomen met een vol hart.
Ik kan het alleen maar aanraden, die retreat. En ze doen dat in de toekomst nog. Kijk maar eens op Goesting in Leiderschap. En geef het jezelf cadeau. Want dat is het … een geschenk voor jezelf met een grote strik rond. Zo'n strik met een knoop in die bij aankomst onmiddellijk ontward wordt. Want je wordt warm onthaald, dat verzeker ik je.
En die droom van mij? Ik wil graag met Adieu Chaleureux blijven een warme afscheidscultuur uitdragen. Omdat ik geloof dat warmte en nabijheid de pijn van afscheid en verlies verzachten. Misschien ooit wel met een eigen plek, wie weet! En daarnaast wil ik via theaterproducties over afscheid, rouw en troost mensen inspireren. Ik begin alvast met een aantal muzikale voorstellingen: "Echo's, muzikale verhalen over het leven na verlies". Na een geslaagde première vorige week plannen we een klein tournee door Vlaanderen in het najaar. Info volgt!
Reactie plaatsen
Reacties